κεχηνότως

κεχηνότως (Α)

επίρρ. με ανοιχτό στόμα, χάσκοντας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κεχηνώς (κέχηνα, μτχ. παρκμ. τού χαίνω «χασμουριέμαι, έχω ανοιχτό το στόμα»].